Etappe 2

Van Heppeneert tot Opoeteren (6/2/2020)

• 

• 

• 

• 

• 

De tweede etappe vertrekt vanuit ons eindpunt van de vorige keer namelijk Heppeneert. Nadat we de fiets op ons eindpunt geplaatst hebben rijden we door naar het startpunt. Nog gauw even naar de wc, want hier kunnen we dat, en dan op stap voor de volgende kilometers van de limburgica. Met onze rugzak, onze honden en dit keer handschoenen en een sjaal want de kou vergezelt ons. Het is vast en zeker tegen het vriespunt. Ik neem een foto van de achterzijde van de kerk. Door de velden komen we het eerste kruisbeeld tegen en de eerste kapel. En het eerste teken van de pelgrimsroute.

Het valt me op dat het landschap van deze etappe verschilt van het andere, landelijke en natuurgebieden en bosgebieden en weidelandschappen wisselen elkaar af. Dit is juist zo boeiend aan dit stuk. Maar er is maar bitter weinig aanduiding van de pelgrimsroute en dan ben je maar al te blij met de gps en de vooraf geplande wegen. Dankzij Tanja die deze weg heeft uitgezet aan de hand van de bestaande route die we terug vonden in het genootschap de Compostelapelgrims van België die ze voor ons op Wikiloc heeft geplaatst. Terwijl zij de route volgen neem ik hem op, om hem nadien op te slaan.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Een buizerd slaat ons vanuit zijn hoge boom gade als we over de weg zijn richting uit wandelen en een eekhoorn vlucht de boom in. Een witte reiger blijft rustig staan want we kunnen toch niet bij hem komen door de draad die het weiland scheidt van de weg. Het groene kikkerbeet omringt een paal en verbergt geheimen in het water waar we het raden naar hebben. Wie weet welke beestjes er in het water huizen. De tekenen aan de boom laat ons vermoeden dat de dam verderop in het water gemaakt werd door bevers. Knap werk van deze dieren! En dan naderen we een picknickplaats. Maar voor ons is dit nog niet de juiste plaats voor een picknick. We zouden liever nog een aantal kilometers door willen stappen vooraleer we een eerste pauze nemen.

En dan naderen we de eerste plaats waar we aan denken dat ook pelgrims deze route voor doen. Aan de rechterkant van de weg staat op een berg het grote kruis met beelden van Jozef, Maria en andere heiligen en een bord met een pijl die wijst naar de linkerkant van de weg met in grote letters “Lourdesgrot”. Hier kan je een kaarsje branden. Ook dit hebben we gedaan. Het is niet alleen om het sportieve doel dat ik deze tocht doe. Bij gelegenheid zal ook ik een kaarsje branden. En hier maak ik dan ook graag gebruik van deze gelegenheid.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Dan komen we in Neeroeteren. Hier is het voornamelijk het stedelijke dat we zien. Een kleine waterloop (beek) huisvest eendjes. Marty is geïnteresseerd in hun en volgt hun tocht aandachtig. Van op een brugje trek ik alvast een foto van de kerk van Neeroeteren. Tanja gaat kijken naar de molen maar stelt vast dat ze niet meer volledig is. Aan de voorkant van de kerk staat een monument voor W.O.I En hier merken we dan weer pas een teken van de pelgrimsroute op. Als we dan verder de route wandelen richting het kanaal, merken we een standbeeld op voor Stefan Everts. Gauw ook hier een foto van nemen. En dan verder. Want onze magen beginnen toch een hongertje gewaar te worden en ons plan is om een picknick te doen naast het water.

• 

• 

• 

• 

• 

Jerry verwent ons met heerlijke pannenkoekjes met spek. Mmm heerlijk! De eendjes en de meeuwen hopen een graantje mee te pikken.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Verder tijdens onze tocht moeten we eerst langs een drukke weg. Op die weg komen we twee kapelletjes tegen. Bij het nemen van de foto’s valt me op dat het lichtinval eigenlijk erg goed is. Zonder flits kan je mooie foto’s nemen van de binnenkant van de kapel. Dat zou je niet gezegd hebben als je de kapel zo zag staan.

Een lama kijkt nieuwsgierig naar ons gezelschap, en vind onze honden maar rare dieren. ze komt maar al te vlug dichterbij om ze eens van dichtbij te bekijken. Ik zie ze denken. En als we verder wandelen volgt ze ons tot aan het einde van haar weide. Terwijl de bruine alpaca wat van een afstand blijft staan.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Een bos verbindt de drukte van de weg met het volgende centrum. Via dit bos gaan we naar het centrum van Opoeteren. De natuur geeft rust en is een welgekomen afwisseling voor ons en onze hondjes die weer even vrij kunnen lopen. De houten loopwegen zijn mooi en verzorgd en zorgen voor droge en nette/slijkvrije schoenen. Hier is het heel erg fijn om te wandelen. De wilgenkatjes laten zien dat de natuur niet stilstaat. Die witte pluche dingetjes staan al aan de takjes… en ik… ik vind ze schattig!

• 

• 

• 

• 

• 

Aangekomen aan de kerk in Opoeteren! Jerry springt meteen op de fiets en gaat richting Heppeneert. Hopelijk is hij nog op tijd voor onze eerste stempel. Wij maken gebruik van die tijd om aan die mooie watermolen nog wat foto’s te maken van onze honden. We kunnen ze achteraf misschien nog gebruiken voor ons album van onze tocht. En al zeg ik het zelf. Deze foto’s vind ik wel geslaagd. Ik hoop dat Tanja ook tevreden is over de foto van Zoë en Tidus. En dan wachten we op Jerry met een heerlijk tasje koffie op een terrasje van een café aan de kerk.